Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Explanetur igitur. Summus dolor plures dies manere non potest? Torquatus, is qui consul cum Cn.

Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat. Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Equidem soleo etiam quod uno Graeci, si aliter non possum, idem pluribus verbis exponere. Ac tamen hic mallet non dolere. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?

Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. In contemplatione et cognitione posita rerum, quae quia deorum erat vitae simillima, sapiente visa est dignissima. Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer.

Nam ista vestra: Si gravis, brevis; At multis se probavit. Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare?

Quippe: habes enim a rhetoribus; Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Conferam avum tuum Drusum cum C. Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit?

His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti. Nam quid possumus

facere melius? Suo genere perveniant ad extremum; Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur.

Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Duo Reges: constructio interrete. Hic ambiguo ludimur. Sed ad illum redeo. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.

Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Dicimus aliquem hilare vivere; Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?

Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Scrupulum, inquam, abeunti; Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Sed ille, ut dixi, vitiose.

Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Collatio igitur ista te nihil iuvat. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea

sunt opiniones ac iudicia levitatis. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem.