Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Quis enim redargueret? Quid de Platone aut de Democrito loquar? Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Duo enim genera quae erant, fecit tria.

Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Comprehensum, quod cognitum non habet? Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Duo Reges: constructio interrete. Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.

Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Illi enim inter se dissentiunt. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet;

At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Nunc vides, quid faciat. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Non igitur bene. Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad ea, quae quaerimus, explicatio tua ista profecerit. De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari. An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit?

Sed non

alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare?

Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Summus dolor plures dies manere non potest? Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes;

Summus dolor plures dies manere non potest? Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est? Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum.

Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet.

Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Itaque his sapiens semper vacabit. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Itaque ne iustitiam quidem recte quis dixerit per se ipsam optabilem, sed

quia iucunditatis vel plurimum afferat. Earum etiam rerum, quas terra gignit, educatio quaedam et perfectio est non dissimilis animantium. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Restinguet citius, si ardentem acceperit.