Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Quid sequatur, quid repugnet, vident.

Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Que Manilium, ab iisque M. Itaque dicunt nec dubitant: mihi sic usus est, tibi ut opus est facto, fac. Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur.

Rationis enim perfectio est virtus; Quaeque de virtutibus dicta sunt, quem ad modum eae semper voluptatibus inhaererent, eadem de amicitia dicenda sunt. Princeps huius civitatis Phalereus Demetrius cum patria pulsus esset iniuria, ad Ptolomaeum se regem Alexandream contulit. Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus. Tu quidem reddes;

Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam. Et nunc quidem quod eam tuetur, ut de vite potissimum loquar, est id extrinsecus; In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Deprehensus omnem poenam contemnet. Quod quidem

iam fit etiam in Academia. Quod totum contra est.

Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus. Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Sint modo partes vitae beatae. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Bork Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Duo Reges: constructio interrete.

In schola desinis. Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?

Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Cum autem venissemus in Academiae non sine causa nobilitata spatia, solitudo erat ea, quam volueramus. At iam decimum annum in spelunca iacet. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.

Quid Zeno? Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Iam doloris medicamenta illa

Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse?

Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Sedulo, inquam, faciam. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Quis Aristidem non mortuum diligit? Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Sed tamen intellego quid velit. At iam decimum annum in spelunca iacet.