Ostendit pedes et pectus. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.

Omnis enim est natura diligens sui. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Erit enim mecum, si tecum erit. Immo videri fortasse.

Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus Peducaeus, Sex. Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus? Scaevolam M. Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine;

Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit. Esse enim, nisi eris, non potes. Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret?

Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Bonum incolumis acies: misera caecitas. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret.

Id est enim, de quo quaerimus. An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem

diuturnitas facit? Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Idemne, quod iucunde?

Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Ut aliquid scire se gaudeant? Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc necesse est. Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit.

Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Bonum integritas corporis: misera debilitas.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Duo Reges: constructio interrete. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Velut ego nunc moveor. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Magna laus.

Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit? Efficiens dici potest. Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum

occultissimarum. Sed haec nihil sane ad rem; Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Explanetur igitur.