Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Quem ad modum quis ambulet, sedeat, qui ductus oris, qui vultus in quoque sit?

Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio. Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent? Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?

Et si in ipsa gubernatione neglegentia est navis eversa, maius est peccatum in auro quam in palea. Satis est ad hoc responsum. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Totum genus hoc Zeno et qui ab eo sunt aut non potuerunt aut noluerunt, certe reliquerunt. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis;

Non igitur bene. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Refert tamen, quo modo. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis. Cyrenaici quidem non recusant;

Quid, de quo nulla dissensio est? Paria sunt igitur. Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis. Ad eas enim res ab

Epicuro praecepta dantur. Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Quis est tam dissimile homini. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.

Quo igitur, inquit, modo? Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Immo videri fortasse. Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit; Bork Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Duo Reges: constructio interrete. Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere?

Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Hoc simile tandem est? Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;

Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Et nemo nimium beatus est; Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Cur post Tarentum ad Archytam?

Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Hic ambiguo ludimur. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Multoque hoc melius nos veriusque

quam Stoici. Odium autem et invidiam facile vitabis. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.